China 2016 - vlak voor vertrek

De koffer

Het huis is schoon, de wassen zijn gedraaid en gedroogd en gestreken. Als beloning mag ik dan eindelijk mijn koffer inpakken. Dat is geen sinecure. Hele stapels verspreid over mijn slaapkamer. Al maanden bezig met het verzamelen van blouses, sokken, schoenen etc. Mijn man hoort al 1,5 jaar:"leuk voor China" "leuk voor China" Hij is dan ook dit inpak weekend weggevlucht samen met Cas. Want hij weet hoe ik ben. Daar wil je niet bij zijn . Alleen Emy is thuis, arm kind. Gelukkig voor mij, want zij behoudt altijd het overzicht en heeft me al menigmaal in een paniekgevoel gered..   Dat wordt wikken en wegen. En weer wikken en wegen. En wikken en wegen..Twijfel en onzekerheid: "want als het nou..."  of "maar stel dat...." Na een tijdje is de eerste grove selectie is gemaakt. Nou dat was easy. Dan de tweede ronde: allerlei setjes worden gepast, weggelegd en weer gepast. Emy roept nog als geintje:" vergeet je hardloopspullen niet" UHHH Daar ben ik nog geen eens aan toe gekomen. Gelijk doen dus. En dan de paniek. Ben mijn hardloop broek kwijt. Heb hem onlangs nog aangehad en klaargelegd. Maar waar. PANIEK. Iedereen geappt.  Alle kasten nagekeken met Emy . Wat wel schattig is van haar. Ze gaat me gelijk helpen, zegt niks en laat mij tieren...Niks gevonden. Ik dacht nog dat een van de kinderen een geintje uit had willen halen om vervolgens op het laatste moment te zeggen: "geintje hier is ie". Ik wist wel dat Bart hem niet had want die past hem niet :) . Na 1,5 uur gevonden: hij lag tussen mijn ondergoed  uhh lingerie (ook zwart). pffffff. 

Na de tweede ronde is mijn koffer 21,9 kg. Iets teveel vind ik zelf. Dus alles er weer uit en een nieuwe selectie maken. Er gaat weer het eea de kast in :17,4 kg.  Ik app Marleen dat de vesten  de koffer niet gered hebben. "Nee Nee je moet wel wat vesten meenemen altijd handig..." De twijfel slaat weer toe. Nou ok dan 1 vest in de koffer. 

Dan Marleen weer appen. "Zeg er is een gala avond. Ik heb niks om aan te doen hoor . Ik heb wel een jurkje maar nog geen schoenen dus als ik die niet heb dan ga ik niet hoor" "Ik heb ook geen jurkje maar ik doe mijn blauwe broek en jasje aan" Degene die Marleen kennen weten dat ze ook een jute zak aan kan trekken en er dan als een koningin uit ziet. Daar ben ik helaas niet mee behebt. 

Nou eerst maar even de papieren allemaal doorlezen en dan weer verder gaan. 

Oh. dresscode is: geen korte broek en sandalen. Ik zag al die jonge sportieve vrouwelijke marathonlopers al in een prachtig zwart cocktail jurkje lopen. En dat ik dan in mijn spijkerbroek als een soort boeren trien er ook bij zou zijn...Gelukkig , pfff. Ook dit komt wel goed.

Gelijk Marleen maar weer ff geappt....

Het is nu 1000 uur. Ik ga zo de laatste koffer check doen. Nog even een tasje mee anders moet ik op de gala avond dansen met een rugzak om. Zal ik mijn taupe spijkerjasje aan doen of mijn fleece vest.....